Antaŭa
/ B.E.L. / Posta
PARIZAJ
PAROLADOJ DE 'ABDU'L-BAHÁ
Raporto de liaj paroladoj dum lia restado
en Parizo ( 1911)
El la angla eldono tradukis Lidja Zamenhof
( plena teksto de la libro laŭ formato PDF )La bonfaroj de
Dio al homo.
4, Avenue de
Camoëns, la 27-an de oktobro 1911.
Dio sola aranĝis
ĉiujn aferojn kaj estas ĉionpova. Kial Li do sendas suferojn al Siaj
servantoj ?
Suferoj de homo
estas duspecaj :
a ) La sekvoj
de liaj propraj agoj : se homo manĝas tro multe, li malbonigas sian digeston;
se il prenas venenon, li malsaniĝas aŭ mortas. Homo, kiu hazardas, perdas
sian monon; homo, kiu drinkas, perdas la mensan egalpezon. Ĉiuj tiuj suferoj
estas kaŭzitaj de la homo, mem, estas do tute klare, ke certaj malĝojoj
estas rezultoj de niaj propraj agoj.
b) Ekzistas aliaj
suferoj, kiuj venas al fideluloj de Dio. Konsideru la grandajn malĝojojn,
elportitajn de Kristo kaj de Liaj apostoloj !
Tiuj, kiuj suferas
plej multe, atingas plej grandan perfektecon.
Tiuj, kiuj deklaras
la deziron multe suferi pro Kristo, devas pruvi sian sincerecon; tiuj,
kiuj proklamas la sopiron fari grandan sinoferon, povas nur per tiaj faroj
pruvi la verecon de siaj sentoj. Ijob pruvis la sincerecon de sia amo al
Dio, estante fidela al Li en siaj grandaj malfeliĉoj, same kiel en la
prosperaj tagoj de sia vivo. La apostoloj de Kristo, kiuj elportadis kun
firmeco ĉiujn siajn suferojn kaj malfelicojn - ĉu ili ne pruvis sian
fidelecon ? Ĉu ilia elportemo ne estis la plej bona pruvo ?
Tiuj malĝojoj
nun estas finitaj.
La vivo de Kajafaso
estis komforta kaj feliĉa, dum la vivo de Petro estis plena de malĝojoj
kaj suferoj ; kiu el ili estas pli enviinda ? Sendube ni devas elekti la
nunan staton de Petro, ĉar li posedas la senmortan vivon, dum Kajafaso
akiris eternan malhonoron. La suferoj de Petro estis provoj de lia sincereco.
Provoj estas bonfaroj de Dio, por kiuj ni devas danki Lin. Ĉagrenoj kaj
malĝojoj ne venas al ni hazarde ; ili estas senditaj de la Dia Favoro
por nia perfektiĝo.
Kiam homo estas
feliĉa, li povas forgesi sian Dion ; sed kiam venas ĉagreno kaj malĝojo
la homo rememoras sian Patron, kiu estas en la Ĉielo, kaj kiu havas la
povon savi lin el liaj
malfacilaĵoj.
Homo, kiu ne suferas,
ne atingas perfektecon. La kreskaĵo plej multe purigata de ĝardenisto
estas tiu, kiu, kiam venos la somero, havos la plej belajn florojn kaj
la plej abundajn fruktojn.
Terkulturisto
tranĉas la teron per sia plugilo kaj el tiu tero elkreskas riĉa kaj abunda
rikoltaĵo. Ju pli provpurigata estas homo, des pli granda estas la rikolto
de l’spiritaj virtoj, kreskintaj en li. Soldato ne estos bona ĝeneralo,
antaŭ ol li estis en kampo dum plej sanga batalo kaj ricevis plej profundajn
vundojn.
La preĝo de la
Profetoj de Dio ĉiam estis kaj estas : Ho Dio ! mi sopiras fordoni mian
vivon sur Via vojo ! Mi deziras forverŝi mian sangon pro Vi kaj fari la
plej grandan sinoferon.
Antaŭa
/ B.E.L. / Posta
Bahaa
Esperanto-Ligo ( B.E.L. )
Eppsteiner Str. 89, DE-65719 Hofheim-Langenhain,
Germanio
Faksilo +49-(0)6192-9929-99
< https://bel.bahai.de
>
< bel@bahai.de
>