Antaŭa
/ B.E.L. / Posta
PARIZAJ
PAROLADOJ DE 'ABDU'L-BAHÁ
Raporto de liaj paroladoj dum lia restado
en Parizo ( 1911)
El la angla eldono tradukis Lidja Zamenhof
( plena teksto de la libro laŭ formato PDF )Kvar specoj de
amo.
97, Cadogan Gardens, Londono, sabate,
la 4-an de januaro 1913.
Kia potenco estas amo ! Ĝi estas la
plej admirinda, la plej granda el ĉiuj vivaj povoj.
Amo donas vivon al senvivo. Amo bruligas
flamon en koro, kiu estis malvarma. Amo alportas esperon al malesperanto
kaj ĝojigas la korojn de malĝojantoj.
En la mondo de ekzisto ne estas vere
potenco pli granda, ol amo. Kiam la koro de homo flamas per la flamo de
amo, li estas preta oferi ĉion, eĉ la vivon. En la Evangelio estas dirite,
ke Dio estas Amo.
Ekzistas kvar specoj de amo. La unua
estas la amo, kiu fluas de Dio al homo; ĝi konsistas el la neelĉerpeblaj
favoroj, Dia radiado kaj ĉiela lumigo. Per tiu ĉi amo la mondo de estaĵoj
ricevas vivon. Per tiu ĉi amo homo havas fizikan ekziston, ĝis per la
spiro de la Sankta Spirito - tiu sama amo - li ricevas la eternan vivon
kaj iĝas bildo de la Vivanta Dio.
La dua estas la amo, kiu fluas de homo
al Dio. Tio ĉi estas kredo, allogiteco al Dio, progreso, eniro en la Regnon
de Dio, ricevo de la Favoroj de Dio, lumigiteco per la lumoj de la Regno.
Tiu ĉi amo estas la fonto de ĉia bonfarado; tiu ĉi amo igas la korojn
de ĉiuj homoj reflekti la radiojn de la Suno de l’Realeco.
La tria estas la amo de Dio al la Memo
aŭ Identeco de Dio. Tio ĉi estas alifigurigo de Lia Beleco, bildigo de
Li mem en la spegulo de Liaj kreaĵoj. Tio ĉi estas la realeco de Amo,
la pratempa Amo, la eterna Amo. Per unu radio de tiu ĉi Amo ekzistas ĉiuj
aliaj amoj.
La kvara estas la amo de homo al homo.
La amo, kiu ekzistas inter la koroj de kredantoj, estas diktata de la idealo
de unueco de l’spiritoj. Tiu ĉi amo estas atingebla per kono de Dio,
tiel, ke homo vidas la Dian Amon, reflektitan en la koro. Ĉiu vidas en
alia la Belecon de Dio, reflektitan en la animo, kaj trovinte tiun ĉi
punkton de simileco, homoj eksentas amon unu al alia. Tiu ĉi amo faros
ĉiujn homojn ondoj de unu maro, tiu ĉi amo faros ilin steloj de unu ĉielo
kaj fruktoj de unu arbo. Tiu ĉi amo alportos realigon de vera harmonio,
estigon de efektiva unueco.
Sed amo, kiu kelkfoje ekzistas inter
amikoj, ne estas ( vera ) amo, ĉar ĝi estas subigebla al ŝanĝoj ; ĝi
estas nura raviteco. Kiam blovas ventetoj, fleksas sin maldikaj arboj.
Se la vento estas el la oriento, la arbo klinas sin al la okcidento, kaj
se venas vento okcidenta, la arbo klinas sin orienten. Tiu ĉi speco de
amo havas sian fonton en hazardaj cirkonstancoj de vivo. Tio ĉi ne estas
amo, ĝi estas nur konateco; ĝi estas ŝanĝema.
Hodiaŭ vi povas vidi du personojn ŝajne
en intima amikeco ; morgaŭ ĝi povas aliiĝi. Hieraŭ ili estis pretaj
morti unu por la alia, hodiaŭ ili evitas sin reciproke ! Tio ĉi ne estas
amo; ĝi estas subigado de la koro al okazoj de la vivo. Kiam tio, kio
kaŭzis tiun ĉi « amon » pasas, la amo ankaŭ pasas; en realeco ĝi
ne estas amo.
Amo estas nur de la kvar specoj, kiujn
mi klarigis :
a) la amo de Dio al la identeco de
Dio. Kristo diris, ke Dio estas Amo ;
b) la amo de Dio al Siaj infanoj -
al Siaj servantoj ;
c) la amo de homo al Dio kaj
d) la amo de homo al homo.
Tiuj ĉi kvar specoj de amo devenas
de Dio. Tio estas radioj de la Suno de l’Realeco; tio estas la spiroj
de la Sankta Spirito; tio estas la signoj de la Realeco.
Antaŭa
/ B.E.L. / Posta
Bahaa
Esperanto-Ligo ( B.E.L. )
Eppsteiner Str. 89, DE-65719 Hofheim-Langenhain,
Germanio
Faksilo +49-(0)6192-9929-99
< https://bel.bahai.de
>
< bel@bahai.de
>