La ibogaino en psikoterapio kaj en la lukto kontraù
la dependeco je la narkotaĵoj
Robert GOUTAREL, Honora Direktoro de Ŝerĉado
ĉe C.N.R.S.
Otto GOLLNHOFER kaj Roger SILLANS, etnologoj,
C.N.R.S.
(Francio, Centre National de la Recherche Scientifique)
ĈAPITRO Va
La ibogaino por lukti kontraù la dependeco je narkotaĵoj
laù Howard Lotsof ( 32, 33, 34, 35, 36, 37
)
Komence de la 60aj jaroj juna usonano Howard Lotsof, dum drogo-festo
kun kelkaj geamikoj, proponis al 6 el ili provon de unika dozo - ĉirkaù
500 mg - da ibogaino. Kvankam la intereso pri la ibogaino eble naskiĝis
en tiu drogo-festo pro la specialaj efikoj de la ibogaino, rapide evidentiĝis,
ke ĝi ne estis taùga substanco por tiaj kunvenoj. Sekvis serio de provhezitoj
dum 6 monatoj por difini, ke la ĝusta dozo da ibogaino situas inter 1
mg/kg ĝis 19 mg/kg ambaù ĉe toksomaniuloj kaj ne-toksomaniuloj.
Kvin el liaj amikoj tute ĉesis la drog-uzadon dum almenaù 6 monatoj,
laù novaĵoj ricevitaj pri ili. Sed la juna Lotsof' definitive
resaniĝis, konstruis sian vivon kaj, kvankam li estis nek kuracisto nek
psikologo, revis ("I had a dream = revon mi havas" : li diris al la aùtoro
kiam ili renkontiĝis por la unua fojo, tiel parafrazante la pastoro Luther
King.) esti tiu, kiu kontribuos al la resanigo de la toksomaniuloj
diskonigante al ili la ibogainon.
H. Lotsof kunigis ĉiujn dokumentoj haveblajn pri la ibogaino
kaj, kiel vera negocisto kaj vera usonano, li kreis societon (NDA International)
cele unuflanke al humana misio kaj aliflanke al vendado de farmaciaj kapsuloj
(Endabuse) el klorhidrato de ibogaino. En 1985 H. Lotsof
akiris patenton en Usono pri "Rapid method for interrupting the narcotic
addiction and amphetamine addiction syndrome"
(36),
postealian
en 1986 pri "Rapid method for interrupting the cocaine and amphetamine
addiction syndrome" (37), sekve alian en 1989 pri "Rapid
method for attenuating the alcohol dependency syndrome"
(34)
kaj
fine lastan patenton pri "Rapid method for interrupting or attenuating
the nicotine/tobacco dependency syndrome"
(37).
La ĉesigo de la dependeco je la heroino estis atingita po 5 el 7 inter
la kuracitoj menciitaj en la unua patento. Unika kuraco per glutado de
dozo da ibogaino aù da klorhidrato de ibogaino po 6-19 mg/kg ebligis ĉesigi
la uzadon de la heroino dum almenaù 6 monatoj. La kuracado daùras proksimume
30 horojn, kaj la ibogaino havas stimulan efikon dum tiu periodo. La resaniga
proceso okazas dum la kuracado sed evidentiĝas nur post vekiĝo el natura
dormo, kiu okazas por la malsanulo post malpliiĝo de la efikoj kuracaj
kaj kromaj de la ibogaino. La toksomaniuloj ne plu emas uzi heroinon kaj
ne prezentas percepteblajn signojn de fizika senigo. La kuracitoj estas
kvietaj kaj esprimas sin laù kohera maniero. Ili montras senton de memfido.
Lotsof priskribas la efikojn de la glutado de la ibogaino
kaj dividas ilin laù 3 stadioj kompareblaj kun la 4 stadioj de la
Buiti-o
Mitsogho-a priskribitaj de O. Gollnhofer. Tiuj 3 stadioj
estas perfekte priskribitaj en la intervjuo farita de la ĵurnalisto Max
Cantor
(33)
pri 44jaraĝa paciento uzinta la kokainon dum pli
ol 8 jaroj kaj kuracita laù la metodo Lotsof-a :
Unua stadio : 15-20 minutojn post la komenco de la kuracado okazas malpliiĝo
de la haùta sensiveco kun orelaj zumadoj kaj sonaj osciloj. La objektoj
ŝajnas intense vibri. La unuaj vizioj aperas post unu horo. Subite sur
la muroj aperas ekrano sur kiu la kuracato kvazaù filme vidas bildojn,
kiu
konsistas el pratipoj, bestoj pli malpli misformitaj, abismo prilumita
de fulma lumo ktp... aù pli personaj epizodoj pri la infanaĝo aù pri
pli freŝdataj eventoj. La kuracato povas pridemandi la personojn, identiĝi
kun ili, esti samtempe spektanto kaj aganto. Li rigardas kvazaù filmon
pri sia subkonscio kaj pri siaj subpremitaj memoroj. Li rigardas tion,
kio estas ene de li.
Dua stadio : 5-10 horojn poste ĉesas la vizioj kaj ekreaperas la haùta
sensitiveco. Tiun stadion karakterizas stranga energio daùranta
5-8 horojn, dum kiuj la kuracato vidas fulmojn dancantajn ĉirkaù li.
Poste okazas la periodo nomita de la kuracato "periodo de la demandoj-respondoj".
Li analizas la viziojn enmemorigitajn, serĉas interpredadon kaj povas
komuniki kun sia ĉirkaùularo.
La ibogaino montras al li, kie estas lia problemo. Ŝajnas al li renaskiĝo.
Ĉio forviŝiĝas, ĉio fariĝas klara kaj neta. Li scias la momenton,
kiam devojiĝis lia vivo, kaj tion, kion li devas fari por retrovi la ĝustan
vojon. Tiu "periodo de la demandoj-respondoj" povas daùri 20 horajn, dum
kiuj la kuracaton priatentas kuracisto.
Tria stadio : la kuracato ekdormas por du horoj, vekiĝos en plena bonfarto
kun nova memfido, kaj ne plu sentos bezonon de ian ajn drogo.
H.Lotsof, kiu konis nin ĉiuj (O. Gollnhofer, P. Potier, R.
Goutarel) dank'al sia bibliografia dokumentaro, venis en Francion kaj
kontaktis nin.
Ni sukcesis akiri kun H.Lotsof kelkajn rendevuojn ĉe la Ministerio
pri Sano, kies ministro estis S-ino Barzach. Mi devas konfesi, ke
oni akceptis nin afable sed iom skeptike. Krome pasadas la ministroj..
Nia impreso estis, ke la konsultitaj personoj, kiuj ankoraù estis
influataj de la maksukcesoj de L.S.D, estis konstante timantaj "mispaŝon",
pri kiu ili estus respondecontaj.
Sed tamen dum la sama epoko en de gazeto "Figaro Magazine" je
la 14a de februaro 1987, oni povis legi enketon pri drasta kuracado farita
en Tajlando de la budaismaj monaĥoj de la Monaĥejo Tham Krabok,
kiu ege similas al tio observita dum la manĝado de la iboga'.
Impresa sceno, kiun oni prezentis al la ministrino Barzach kaj
kiun oni televide montris dum la elsendo "7/7" de S-ino Sinclair,
temis pri vomantaj pacientoj, kiuj laù la prezentisto devis forigi el
si la venenojn. Bedaùrinde la medikamenton oni sekretigis kaj oni diris,
ke la ministro Chalandon sendigis surloken observadiston por malkovri
tiun sekreton. Tiu "sekreto" ŝajnas al ni evidenta kaj ni konas en Azio
plantojn apocinaceajn, kiuj enhavas derivaĵojn de la ibogaino, kaj kiuj
verŝajne havas la samajn kvalitojn "onirofreniaj" kiel ĝi.
Nuntempe H. Lotsof, kiu iris en Gabonion por rekolti iom da iboga',
daùrigas siajn esplorojn en Kanado dank'al specialaj permesoj esceptaj.
Li atingas bonegajn rezultojn, pri kiuj eĥas la loka gazetaro. Ni posedas
plurajn intervjuojn de kuracitoj resanigitaj de li. Dank'al li fundamentajn
studojn oni faras en la Universitato Erasmus de Roterdamo, en la
Instituto Nathan Kline de Orangeburg (N.Y.), en la Albany
Medical College (Albany, NY) kaj pere de la Komitato pri la
Problemoj de Toksomanioj ĉe la N.I.H (Bethesda, Maryland), cele
al esplorado pri la disversaj sistemoj de la korpo, speciale la Centra
Nervo-Sistemo, en kiuj agas la ibogaino. La serĉistoj de la "Albany
Medical College" ĵus montris, ke la ibogaino blokas la stimulon, kiun
kaùzas la morfino, de la mezolimba kaj striata dopamino (38).
La rezolucioj de la Tutmonda Asembleo por Sano de 1967-68 enlistigas
la ibogainon inter la drogoj kapablaj kaùzi kemidependecon aù difekti
la homan sanon. Sume, tiun alkaloidon oni kondamnis pro ke oni akuzis ĝin
esti halucina substanco simila al L.S.D., kies danĝerojn por la uzantoj
oni ĵus ekkonis. Tamen, eĉ se la ibogainon oni povas konsideri kiel halucinan
substancon ("onirofrenian"), ĝi kaùzas nenian kemidependecon, kaj estis
pruvite, ke ĝi nuligas la dependecon je la opiaĵoj, je la amfetaminoj,
je la kokaino, je la L.S.D. kaj eĉ je la alkoholo kaj la tobako. Koncerne
la aserton, ke ĝi "kapablas difekti la homan sanon", la sperto de la gabonoj
pruvas ja la malon. La dekreto de 1967-68 neniam ĉesigis la kontraùleĝan
negocon de la amfetaminoj ( la fama pilolo Ectasy ), nek tiun de
LSD. Tamen neniam oni trovas en la kaŝkomerco la iboga-on aù la
ibogainon. Laù Dhahir (14) la aperon de la ibogaino en la
kontraùleĝa kaŝkomerco de la drogoj signalis en Usono je 1967 la polico
de la "County of Suffolk", kaj laù Haight Ashbury ĝin uzis
toksomaniuloj junaj en San Francisko por anstataùi LSD-on. La ibogaino
subite malaperis el la kaŝkomerco kaj ŝajnas, ke la drog-vendistoj rapide
ekkonsciis, ke ĝia uzado senigis ilin je parto de ilia klientaro.
Enhavtabelo de la artikolo |